Siz de benim kadar kaygılı mısınız?

Sadece yarından değil, tüm yarınlardan

Gelmesi muhtemel olan ama gelemeyen iyi günlerden

Kötülüklere yaşamın daha yakın olmasından.

Bir yanda sınırlarımıza yaşanan bitmeyen savaş riski

Tüm dünyada bitmeyen, içinden çıkamadığımız stratejik baskı

Durmadan değişen fikirler, hızına yetişemediğimiz teknoloji, arkasından koşsak ta yakalayamadığımız değişim

Boşa geçirdiğimiz zamanlar, ayak uyduramadığımız nesiller, dolar, ekonomik kriz, siyasi kriz, giderek daha çok şeye kızmamız, daha çok bölünmemiz, daha çok ayrışmamız, daha çok kavga, daha çok stres

Artan şiddet, işsizlik, taciz, tecavüz

Büyüyen endişe dalgası

Sahip olmakla kazanılacağı sanılan mutluluk

Bombaların altından kaçarak şehrimize, ülkemize gelen göçmenler

Artan davalar, borçlar, artan bağımlılıklar, farkında olmadan kaybettiğimiz değerlerimiz

Dünyanın bilmediğimiz yarınları, evrenin içindeki kum tanesi büyüklüğümüz, bizi bizden iyi bilenler,

Bildiğimizi sandıklarımız, bir türlü öğrenemediklerimiz

Dünya nereye gidiyor

Birileri Marsta yaşamın hayalini kurmakla kalmıyor, gitmenin yollarını arıyor

Birileri dünyayı kurtarmanın peşinde

Kimileri sadece kendilerinin yaşayacağı coğrafyalar inşa etmek isçin sınırsız kan dökmeye hazırken, kimileri bir yudum su bulabilmek için mücadele ediyor

Kimilerinin gidecek evi, yatacak yeri, yiyecek lokması yok, bazıları tüm dünyaya yetecek paraya sahip

Dengesizlik o kadar büyümüş ki, artık düzelecek gibi değil

Uçurum o kadar derin ki içinden çıkmak mümkün değil

Bir yerlerde ölüm kol geziyor, diğer yerde eğlence su gibi akıyor

Bir yerlerde yaşama şansı yok, başka bir yerde şımarıklıktan başka bir şey yok

Bilim, fen, teknoloji baş tacıyken batıda, bakıyorsun dedikodu, hurafe hala revaçta doğuda

Kimileri gelecekten elli yüz yıl sonrasını anlarken, bizde gelecek neden emeklilikten, çocukları evlendirmekten ibaret

Belli bir yaşa gelince neden hayatı bırakıyoruz?

Yaşamak için yaş sınırı mı var?

Öğrenmek ve öğretmenin yaşı yokken, bizde neden kolaya kaçılıyor?

Şimdi 2018 de bitiyor ama 2019 iyi mi geliyor?

Unuttuklarımızı hatırlatacak, iyiliği hortlatacak ve yeniden güldürecek bir yıl olabilecek mi 2019?

En azından 2019 da insanlığımızı hatırlayacağımız, insan gibi yaşayacağımız ve insanca davranacağımıza dair bir umudumuz var mı?

Yoksa gelecekle birlikte kaybettiklerimizin en başında umut mu var?

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir